ปกติคุณเลือกเสื้อผ้าก่อนออกจากบ้านนานเท่าไร ?
เชื่อว่าคำตอบขึ้นอยู่กับหลากหลายแง่มุมตามแต่ละคน อาจจะเลือกนานเพราะต้องเลือกชุดที่ตัวเองมั่นใจที่สุด อาจจะเลือกเพียงครู่เดียวถ้าเป็นคนไม่เลือกเสื้อผ้าใส่ หยิบจับเสื้อหรือกางเกงตัวไหนได้ก็ใส่ ๆ มันหมดนั่นแหละ หรือเลือกง่ายกว่านั้นเพราะชุดที่ใส่เป็นยูนิฟอร์ม
เช่นเดียวกับนักการเมืองแต่ละพรรคที่ตระเวนหาเสียงในรอบหลายเดือนที่ผ่านมา พวกเขาต่างเดินทางไปหาพี่น้องประชาชนกันแทบทุกวัน ด้วยชุดคล้ายเดิมเกือบทุกครั้ง นั่นคือยูนิฟอร์มของแต่ละพรรค ที่มีทั้งการเลือกใช้สี หรือสอดแทรกลวดลายแตกต่างกันออกไป ซึ่งแต่ละชุดที่พรรคการเมืองสร้างสรรค์ออกมาก็ล้วนแล้วแต่สะท้อนสไตล์ รสนิยม และความเป็นพรรคได้ไม่มากก็น้อย
The Modernist เลยขอรวบรวมภาพลักษณ์ของพรรคการเมืองที่ถูกสะท้อนออกมายังยูนิฟอร์มที่เรามักเห็นจนชินตาในสภาพอากาศอันร้อนระอุของบ้านเมืองในช่วงนี้อย่าง ‘แจ็กเกต’ ของแต่ละพรรคการเมือง ว่าจะสอดแทรกสไตล์ความเป็นตัวเองได้มากน้อยแค่ไหนกันบ้าง
พรรคเพื่อไทย
สำหรับแจ็กเกตพรรคแรกอย่าง ‘พรรคเพื่อไทย’ มาในสไตล์เดียวกันกับป้ายหาเสียงในการเลือกตั้งหลาย ๆ ครั้งที่ผ่านมา นั่นคือการเลือกใช้สีอัตลักษณ์ที่โดดเด่นที่สุดในช่วงเวลานั้นเพียงสีเดียวเป็นสีหลักของเสื้อ แล้วจึงสอดแทรกสีอื่น ๆ เข้าไปในรายละเอียดของตัวเสื้อ
และยิ่งพรรคเพื่อไทยเลือกชูจุดเด่นของ ‘สีแดง’ มากกว่าจะชู ‘สีน้ำเงิน’ ที่มีมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว ภาพลักษณ์ของเพื่อไทยจึงแตกต่างและโดดเด่นกว่าพรรคอื่นอย่างเห็นได้ชัด ที่ถึงแม้ตัวโลโก้ยังคงเลือกใช้สีน้ำเงินและแดงอยู่บ้าง แต่เมื่อสีพื้นหลังที่ใช้กลายเป็นสีแดง ตัวโลโก้ที่ปรากฏจึงถูกย้อมให้กลายเป็นสีขาวล้วนแทน
เมื่อแบรนด์ดิ้งดังกล่าวถูกนำมาใช้บนยูนิฟอร์มแจ็กเกตของพรรค จึงออกมาเป็นเสื้อแจ็กเกต 2 รูปแบบ รูปแบบแรกคือด้านหน้าเป็นพื้นสีแดง พร้อมด้วยโลโก้พรรคเพื่อไทยสีขาวล้วน ส่วนด้านหลังเป็นพื้นสีขาว ประกอบกับคำว่า “เพื่อไทย” ตัวอักษรสีแดงแทน ส่วนอีกรูปแบบหนึ่งก็คือการกลับด้านของโทนสี นั่นคือด้านหน้าเป็นพื้นสีขาว พร้อมกับโลโก้พรรคในโทนสีน้ำเงินแซมแดงตามปกติ และด้านหลังเป็นสีแดง ประกอบกับคำว่า “เพื่อไทย” ตัวอักษรสีขาว
เรียกได้ว่าเป็นแจ็กเกตที่ใช้ CI มาต่อยอดเป็นยูนิฟอร์มได้อย่างเรียบง่าย ไม่หวือหวามากนัก ตามสไตล์ของพรรคเพื่อไทยแบบเป๊ะ ๆ
พรรครวมไทยสร้างชาติ
สำหรับพรรคใหม่อย่างรวมไทยสร้างชาติ ครั้งแรกที่เรารู้ว่าเจ้าโลโก้สามเหลี่ยมที่พุ่งขึ้นเป็นผลงานของ ‘พีระพันธุ์ สาลีรัฐวิภาค’ ใจหนึ่งก็รู้สึกว้าว ว่าโลโก้น้อย ๆ แบบนี้หัวหน้าพรรคจะมานั่งออกแบบเอง ที่ต้องถือได้ว่าโลโก้นี้ดูทันสมัยไม่มากไปไม่น้อยไป กำลังพอดี
และพอเรายิ่งรู้ว่าเหล่ายูนิฟอร์มของพรรคทั้งเสื้อคอกลม คอปก และแจ็คเกต ก็เป็นผลงานของเขาเหมือนกัน เราก็ยิ่งว้าว เพราะในแง่ของการควบคุม CI พรรคการเมือง เมื่อต้องแปลงเป็นเสื้อผ้า เรามองว่าพรรคนี้ทำได้ดี จากตัวโลโก้ที่มีความน้อย ๆ พอมาอยู่บนเสื้อแจ็กเกตก็ยังคงมีความน้อย ๆ อยู่เหมือนกัน
ไล่จากด้านหน้า บนอกขวามีโลโก้พรรค และตั้งแต่หัวไหล่ซ้าย เฉียงลงมากลางเสื้อ จนพาดผ่านซิปแจ็กเกตกลางลำตัวไปทางขวา เป็นลายโลโก้ของพรรคที่เอามาเล่นกับพื้นที่สีขาวบนเสื้อได้อย่างน่าสนใจ ส่วนด้านหลังก็เป็นแบบทั่วไป ด้วยการใส่ชื่อพรรคย้ำไปอีกทีตัวใหญ่ ๆ
เราชื่นชมในไอเดียการสร้างสรรค์แจ็กเกตตัวนี้ ที่รักษาอัตลักษณ์ของพรรค และเล่นไปกับพื้นที่บนแจ็คเกตได้เป็นอย่างดีโดยไม่มีข้อกังขา
ย้ำว่าเราขอชื่นชมเพียงด้านนี้เท่านั้น
พรรคภูมิใจไทย
แบรนด์ดิ้งของ ‘พรรคภูมิใจไทย’ คือสีน้ำเงิน ขาว และแดง แต่สีที่ใช้ได้โดดเด่นที่สุดนั่นคือสีน้ำเงิน ที่เรามักจะเจอบ่อย ๆ ตามป้ายหาเสียงของพรรค หรือตามสื่อต่าง ๆ ที่พรรคใช้ในช่วงการเลือกตั้งหลายครั้งที่ผ่านมา
เช่นเดียวกันกับแจ็กเกตของพรรค ที่เลือกใช้เป็นเสื้อสีน้ำเงินเข้ม ด้านอกซ้ายปักโลโก้พรรค และด้านหลังปักธงชาติไทยขนาดเล็กไว้บริเวณท้ายทอย และปักคำว่า “พูดแล้วทำ” สีขาวไว้เด่น ๆ อยู่กลางหลัง
จะเห็นได้ว่าสไตล์ของเสื้อตัวนี้ไม่ได้มีอะไรพิเศษ ดูเรียบง่าย แต่ไม่โดดเด่น ด้วยโทนสีที่เข้มและดูไม่สะท้อนตัวตน หากดูไกล ๆ ก็คงไม่รู้ว่าเป็นเสื้อแจ็กเกตของพรรคการเมืองอะไร คล้าย ๆ กับรูปแบบป้ายหาเสียง หรือสื่อที่เราเห็นของพรรค ที่ดูไม่โดดเด่น สะท้อนตัวตนของพรรคได้ไม่ชัดเจน และน่าจะเป็นพรรคที่ต้องหาทางดูแล CI ให้มีความน่าสนใจมากกว่านี้
พรรคไทยสร้างไทย
พรรคนี้ถือเป็นอีกหนึ่งพรรคที่เรายอมรับว่ามีการจัดทำสื่อได้น่าสนใจ ด้วยรูปแบบของกราฟิก และ CI ที่ค่อนข้างฉูดฉาด และสร้างความน่าจดจำได้เป็นอย่างดี
แต่ผิดกับการดัดแปลงชุดกราฟิกเดียวกันนี้มาใช้ในสิ่งอื่น ๆ อย่างป้ายหาเสียงในการเลือกตั้งผู้ว่า กทม. ครั้งที่ผ่านมา ที่นำเอา CI มาใช้ในป้ายหาเสียงได้ไม่ค่อยดีนัก จากการนำองค์ประกอบด้านกราฟิกมาใช้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น ทำให้ป้ายหาเสียงดูไม่แตกต่างกับพรรคการเมืองอื่น ๆ ที่มีอยู่ในช่วงเวลาเดียวกัน
เช่นเดียวกับตัวแจ็กเกตของพรรคที่เลือกใช้สีพื้นเป็นสีน้ำเงิน ที่เป็นเฉดสีคล้ายคลึงกันกับพรรคอื่น อาจจะมีสีอ่อนกว่าอยู่ไม่เท่าไหร่ แต่หากมองจากไกล ๆ เราก็คงไม่ทราบอยู่ดีว่าเสื้อสีนี้เป็นพรรคการเมืองอะไร เพราะสิ่งที่บ่งบอกตัวตนความเป็นพรรคไทยสร้างไทยบนเสื้อตัวนี้มีเพียงโลโก้พรรคพร้อมกราฟิกฉูดฉาดที่เพิ่งกล่าวไปอยู่ขนาดเล็ก ๆ บนอกซ้ายเท่านั้น ส่วนด้านหลังเสื้อปักคำว่า “#ทีมสุดารัตน์พรรคไทยสร้างไทย” อยู่เล็ก ๆ บริเวณท้ายทอยเช่นเดียวกัน
น่าเสียดายที่ตัว CI ไม่ได้นำเสนอตัวตนของพรรคบนเสื้อแจ็กเกตตัวนี้มากเท่าที่ควร หากความฉูดฉาดที่ปรากฎบนสื่อออนไลน์ถูกนำมาตกแต่งบนเสื้อตัวนี้มากขึ้น เราเชื่อว่าแจ็กเกตของพรรคไทยสร้างไทยจะน่าจดจำ และน่าสนใจมากขึ้นอย่างแน่นอน
พรรคเปลี่ยน
ตั้งแต่ก่อนเข้ามาเล่นการเมืองของ ‘พันธ์ธวัช นาควิสุทธิ์’ เราก็ได้เห็นสไตล์การออกแบบ CI ที่เน้นความโฉบเฉี่ยว มีความวัยรุ่น ซิ่ง ๆ หน่อย อย่างเช่นโลโก้นกฟินิกซ์ของล็อตเตอรี่ออนไลน์ ‘กองสลากพลัส’ หรือการนำเสนอตัวตนบางอย่างของเขาภายใต้ CEO ที่มีผู้คนจับตามองมากที่สุดคนหนึ่งของไทย
จนมาถึงการก้าวมาทำ ‘พรรคเปลี่ยน’ กลิ่นอายความเป็นตัวเขายังคงอยู่ครบ ตั้งแต่การเลือกใช้สีแดงให้เด่นที่สุด หรือการคงความวัยรุ่น และความโฉบเฉี่ยวอยู่เสมอ
ตัวอย่างที่เห็นได้ชัด ๆ คือแจ็กเกตของพรรคที่มีความแตกต่างจากพรรคการเมืองอื่นโดยสิ้นเชิง ด้วยการเลือกใช้เสื้อแจ็กเกตเบสบอล ผ่านคู่สีขาว-แดง โดยใช้สีแดงเป็นสีพื้นช่วงลำตัว ใช้สีขาวเป็นสีพื้นช่วงท่อนแขน และแซมสีขาวไปในรายละเอียดส่วนอื่น เช่น โลโก้พรรคด้านหน้าขนาดใหญ่เต็มตัวที่มองเห็นได้ชัดแต่ไกล และแถบสลับสีขาว-แดง บริเวณคอปก แขนเสื้อ และชายเสื้อ ที่พอรวมกันแล้วดูวัยรุ่น ทันสมัย และเท่จี๊ดใจ หากขอมาใส่คงจะเท่น่าดู
เรียกว่าเป็นแจ็กเกตพรรคที่สะท้อนตัวตนของพรรค และสะท้อนตัวตนของหัวหน้าพรรคผู้มั่นคงกับอัตลักษณ์ความเป็นตัวเองได้เป็นอย่างดี
พรรคก้าวไกล
เหมือนที่เราเคยกล่าวถึง ‘พรรคก้าวไกล’ ไว้ในหลายครั้ง เมื่อกล่าวถึงเรื่องของงานดีไซน์ เราจะย้ำเสมอว่าข้อดีตัวโต ๆ ของทั้งพรรคอนาคตใหม่และพรรคก้าวไกล คือมีไกด์ไลน์ที่ชัดเจนในเรื่อง CI ทำให้เวลาผลิตผลงานอะไรออกมาก็ตาม ความเป็นพรรคจะไม่มีวันหายไปเลยแม้แต่กระเบียดนิ้ว
เหมือนดังเช่นแจ็กเกตของพรรค ที่เล่นกับสีขาวและส้มได้อย่างกลมกล่อมพอดี ทั้งด้านหน้าที่เล่นกับสีส้มและสีขาว โดยให้น้ำหนักเกือบจะไล่เลี่ยกัน แขนเสื้อทั้งสองข้าง และตัวเสื้อบริเวณเหนือกลางหน้าอกขึ้นไปจะใช้สีส้ม ส่วนบริเวณกลางหน้าอกไล่ลงมาถึงชายเสื้อก็ใช้สีขาว โดยใส่สัญลักษณ์พรรคแบบเต็ม ๆ ไว้ตรงอกซ้าย และใส่เฉพาะโลโก้ที่ไม่มีชื่อพรรคอีกทีด้านหลังเสื้อในพื้นที่สีส้ม รวมถึงใส่ความเป็นแฟชั่นไว้บริเวณกึ่งกลางของด้านหน้าและด้านหลัง ด้วยแถบชุดคำ “MOVE FORWARD >>” ที่พาดยาวตั้งแต่คอเสื้อไปถึงปลายแขนเสื้อทั้งสองข้าง ตัดเลี่ยนกับความง่ายของการออกแบบให้ดูมีมิติขึ้นอีกระดับ
ทั้งหมดทำให้เสื้อแจ็กเกตของพรรคก้าวไกลดูไม่มากไป ไม่น้อยไป กลมกล่อมพอดีเหมือนอย่างที่กล่าวไว้เมื่อครู่นี้
พรรคไทยภักดี
ข้อดีของพรรคไทยภักดีข้อหนึ่งคือการซื้อความคิดคนเรื่องสีไปเรียบร้อยแล้วตั้งแต่แรก การที่พรรคเลือกใช้ ‘สีเหลือง’ สะท้อนความเป็นตัวตนพรรคเป็นสิ่งที่ไม่เหนือความคาดหมายมากนัก หากลองหลับตาคิดว่าพรรคไทยภักดีของ ‘หมอวรงค์’ น่าจะใช้สีอะไรเป็นสีอัตลักษณ์
นั่นทำให้ทุกอย่างของพรรคถูกสะท้อนมาด้วยสีเหลือง ซึ่งต้องบอกว่าสะท้อนได้อย่างแข็งทื่อ เหลืองล้วน เหลืองตะโกนสุดเสียง เหมือนที่เราเห็นในป้ายหาเสียง หรือในแจ็กเกตของพรรคก็ตาม ที่เลือกใช้สีเหลืองเป็นสีพื้นเพียงสีเดียว ตัดเลี่ยนนิดหน่อยด้วยขอบสีขาวที่แซมอยู่ตามเสื้อ รายละเอียดอื่น ๆ ก็คือการใส่โลโก้พร้อมชื่อพรรคไว้บนอกซ้าย และด้านหลังใส่เพียงโลโก้อย่างเดียวซ้ำไปอีกที
ถือว่าเป็นอีกหนึ่งพรรคที่ควบคุม CI ไว้ได้อย่างอยู่หมัด เพราะ CI มันไม่มีอะไรเลยนอกจากสีเหลืองแค่นั้นแหละ
พรรคประชาธิปัตย์
หากนึกไว ๆ เราคงนึกออกว่าสีหลัก ๆ ของ ‘พรรคประชาธิปัตย์’ คือสีฟ้า และสีขาว ซึ่งเป็นสีที่เรามักจะเห็นมันปรากฏอยู่บนสื่อต่าง ๆ มาโดยตลอด แต่น่าแปลกที่บนแจ็กเกตของพรรคกลับไม่ใช่แบบนั้น
เพราะแจ็กเกตของพรรคประชาธิปัตย์กลับถูกนำเสนอด้วยเฉดฟ้า และสีดำ โดยเฉดสีฟ้าพาดผ่านตั้งแต่ครึ่งแขนบนฝั่งหนึ่ง ข้ามบริเวณเหนือหน้าอกผู้ใส่ไปยังแขนอีกฝั่งหนึ่ง ส่วนที่เหลือนับตั้งแต่เหนือหน้าอกลงมาถึงชายแจ็กเกตกลับใช้สีเสื้อเป็นสีดำแทน ซึ่งใช้สีฟ้าราว 1 ใน 5 ของพื้นที่ทั้งหมดบนเสื้อเสียด้วยซ้ำ ซึ่งก็น่าสงสัยว่าทำไมถึงเลือกใช้สีดำเป็นสีหลักบนตัวเสื้อ
ไม่เพียงเท่านั้น บนอกซ้ายยังมีโลโก้รูปพระแม่ธรณีบีบมวยผมแบบ silhouette และอกขวามีลายเซ็นของ ‘จุรินทร์ ลักษณวิศิษฏ์’ พร้อมชื่อเต็มของเขาใต้ลายเซ็นนั้น โดยทั้งอกซ้ายและอกขวาใช้สีทอง รวมถึงด้านหลังยังมีชุดคำใหญ่เป้งพาดกลางหลังว่า “ประชาธิปัตย์ อุดมการณ์ทันสมัย ทำได้ไว ทำได้จริง” โดยมีการใช้สีฟ้า สีส้ม และสีแดงในการสกรีน อีกทั้งฟอนต์ที่ใช้ทั้งด้านหน้าและด้านหลังเสื้อใช้ไป 3-4 ฟอนต์อีกด้วย
เรากล้าพูดเลยว่านี่คือแจ็กเกตพรรคที่ออกแบบได้สะเปะสะปะที่สุดเมื่อเทียบกับ CI ของพรรคที่มีอยู่เดิม เต็มไปด้วยรายละเอียดยิบย่อยมากมาย และดูเหมือนแจ็กเกตโหลตามร้านทำเสื้อมากกว่าที่จะเป็นยูนิฟอร์มของพรรค ดูมีอายุ และไม่มีหลักในการออกแบบเอาเสียเลย เหมือนจะใช้อะไรก็ได้มารวม ๆ กันให้ได้อยู่ในเสื้อตัวหนึ่ง
ซึ่งนี่ก็อาจจะหมายถึงสไตล์ หรือความเป็นพรรคประชาธิปัตย์เองก็ได้นะ
พรรคชาติพัฒนากล้า
ด้วยความที่พรรคนี้เกิดขึ้นจากการควบรวมของ ‘พรรคชาติพัฒนา’ และ ‘พรรคกล้า’ จึงทำให้แจ็กเกตของ ‘พรรคชาติพัฒนากล้า’ มีความผสมผสานของหลายสิ่งอย่างเข้าไว้ด้วยกัน แบ่งง่าย ๆ เป็นสีแจ็กเกตของคนจากพรรคเก่าเป็นพรรคไหน ก็ใส่แจ็กเกตสีนั้น
เริ่มจากทางฝั่งคนจาก ‘พรรคกล้า’ ที่ตัวเสื้อเป็นน้ำเงินไล่เฉดลงมาหาสีขาวตรงชายเสื้อ และตัวซิปกลางเสื้อเป็นสีน้ำเงิน และทางฝั่งคนจาก ‘พรรคชาติพัฒนา’ ที่ตัวเสื้อเป็นสีส้มไล่เฉดลงมาหาสีขาวตรงชายเสื้อ และตัวซิปกลางเสื้อเป็นสีส้ม ส่วนที่เหมือนกันของเสื้อทั้งสองฝั่งคือคอปก แขนเสื้อ ปลายชายเสื้อ และกระเป๋าเสื้อที่มีสีน้ำเงินเหมือนกัน รวมถึงการใส่โลโก้รองของพรรคไว้ที่อกซ้าย
จุดเด่นที่สุดของพรรคนี้คือการไล่สีของแจ็กเกต ที่สะดุดสายตา และสร้างความแตกต่างทางการมองเห็นให้กับผู้คนที่มองเข้ามา และยังสะท้อนวิธีคิดของพรรคที่อาจจะมีความแบ่งแยกพรรคพวกอย่างชัดเจน จากการทำเสื้อให้มีสีต่างกัน ถึงแม้จะควบรวมกันไปแล้วก็ตาม
มาถึงตรงนี้แล้วเราก็คงจะพอมองเห็นแล้วว่า สไตล์ของแต่ละพรรคการเมืองเป็นอย่างไร จากการเลือกใช้แฟชั่นเข้ามาผสมกับอัตลักษณ์เดิมที่มีอยู่ เพื่อสร้างภาพจำให้ผู้คนผ่านเสื้อผ้าเครื่องแต่งกาย ที่ถือเป็นของนอกกายที่เรามองเห็น และอาจจะตัดสินได้เมื่อมองจากภายนอก
แต่มากไปกว่านั้น คือสิ่งที่อยู่ภายใน DNA ของแต่ละพรรคการเมือง ที่กำลังขับเคี่ยวความสามารถออกมาให้เราได้พิจารณา ก่อนจะเดินไปเข้าคูหาเลือกตั้งเพื่อพาความเป็นพรรค และตัวตนของพวกเขาเข้าไปอยู่ในสภาเพื่อทำหน้าที่รับใช้ประชาชนอย่างเราต่อไป
