หากนับจำนวนชิ้นงานประชาสัมพันธ์เพื่อหาเสียงของพรรคการเมืองน้อยใหญ่ในศึกเลือกตั้งที่กำลังร้อนระอุอยู่ในช่วงนี้ ปฏิเสธไม่ได้เลยว่ากว่าครึ่ง (หรืออาจจะมากกว่านั้น) ชิ้นงาน ‘ป้ายหาเสียง’ ยังคงเป็นสื่อโฆษณาที่ขาดไม่ได้อยู่เสมอในการเลือกตั้งทุกครั้ง และยิ่งจะมีจำนวนเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ในทุกการเลือกตั้ง
และนอกจากจะต้องฟาดฟันกันที่คะแนนนิยมแล้ว ผู้สมัครเลือกตั้งแต่ละพรรคก็ต้องใช้ ‘ไอเดีย’ เพื่อผสมผสานลูกเล่นเข้าไปในป้ายหาเสียงแบบเดิม ให้มีความน่าสนใจมากขึ้นกว่าป้ายที่ติดอยู่เฉย ๆ นิ่ง ๆ แถมยังบดบังทัศนียภาพบ้านเมืองไปอีก
เราเลยรวบรวมไอเดียป้ายหาเสียงที่น่าสนใจ จากหลากหลายพรรคการเมืองในการเลือกตั้งครั้งนี้ ที่มีทั้งไอเดียแปลกใหม่ และไอเดียเล็ก ๆ ง่าย ๆ ที่สร้างความแตกต่างให้กับทั้งตัวผู้สมัครเอง และช่วยสร้างภาพลักษณ์ให้พรรคการเมืองได้อย่างอยู่หมัด
ป้ายหาเสียงสะพายหลัง – สิริลภัส กองตระการ ผู้สมัคร ส.ส. พรรคก้าวไกล กรุงเทพฯ เขต 14
ป้ายอื่นอยู่กับที่ แต่ป้ายนี้ย้ายที่ได้!
สลัดภาพดาราได้อย่างหมดจด สำหรับ ‘สิริลภัส กองตระการ’ หรือ ‘หมิว’ อดีตนักแสดงช่อง 7 ซึ่งขยับตัวเองออกมาทำหน้าที่ที่ท้าทายตัวเองมากกว่าเดิมด้วยบทบาทนักการเมือง
และยิ่งการที่เธอมาสังกัดพรรคก้าวไกล วิธีการหาเสียงของเธอเลยจำเป็นต้องใช้งบประมาณที่น้อยที่สุด เพื่อให้เกิดประสิทธิภาพมากที่สุด ความคิดสร้างสรรค์ในการหาเสียงของหมิวจึงมาตกอยู่ที่ป้ายหาเสียง ด้วยการสะพายป้ายในรูปแบบธงญี่ปุ่นไว้ที่หลังเสียเลย
เมื่อเธอเดินหาเสียง ป้ายหาเสียงก็อยู่ที่หลังของเธอนั่นแหละ มากไปกว่านั้น หลังจากจบการหาเสียงในวันนั้น ๆ ธงญี่ปุ่นที่หลังของเธอก็ยังคงหาเสียงให้เธอได้ตลอดเวลา ถือเป็นป้ายหาเสียงที่น่ารัก ใครเห็นก็เอ็นดูกับความตั้งใจจากงบประมาณที่จำกัดในการประชาสัมพันธ์พรรคในช่วงใกล้โค้งสุดท้าย
ป้ายหาเสียงแบบโฆษณาเขียนมือ – ฐิติกันต์ ฐิติพฤฒิกุล ผู้สมัคร ส.ส. พรรคก้าวไกล ภูเก็ต เขต 3
ถ้าพูดถึงป้ายโฆษณารูปแบบเดิม ๆ เราคงจะนึกถึงพวกป้ายที่ออกแบบกราฟิกด้วยมือล้วน ซึ่งกำลังจะค่อย ๆ ทยอยตายจากไปจากประเทศ และจากความทรงจำของคนไทย แต่ยังคงมีบางจังหวัดที่ป้ายเหล่านี้ยังคงอนุรักษ์เอาไว้ ทั้งช่างเขียนยอดฝีมือที่ยังคงดำเนินการอยู่ และโรงภาพยนตร์ท้องถิ่นที่ยังคงว่าจ้างให้ช่างเขียนรังสรรค์ภาพเหมือนที่เต็มไปด้วยรายละเอียดที่อาจจะไม่สมจริง ใบหน้าไม่เหมือนดาราที่แสดงจริง ๆ ไปบ้าง แต่ยังคงกลิ่นอายความคลาสสิกไว้อย่างน่าสนใจ
อย่างในจังหวัดภูเก็ตก็เป็นจังหวัดหนึ่งที่ศิลปะประเภทนี้ยังคงมีให้เห็นอยู่จนถึงปัจจุบัน แต่ก็ถือว่ากำลังจะหายไปเช่นเดียวกันกับพื้นที่อื่น ๆ นี่จึงเป็นโอกาสของ ‘ฐิติกันต์ ฐิติพฤฒิกุล’ ผู้สมัคร ส.ส. จังหวัดภูเก็ต ที่ให้รุ่นน้องช่างศิลป์และนักศึกษาจากมหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ตวาดภาพโฆษณาหาเสียงให้ โดยได้เอาป้ายหาเสียงแบบโฆษณาเขียนมือติดตั้งไว้บนรถแห่ขับไปรอบเมือง
การสร้างสรรค์ป้ายหาเสียงแบบนี้นอกจากจะสร้างสีสันให้กับการเลือกตั้งแล้ว ยังเป็นการสนับสนุนผลงานศิลปะที่กำลังตายลงไปทุกวัน จากความทันสมัยที่คืบคลานเข้ามา หากศิลปะที่กำลังจะหายไปเหล่านี้ไม่ได้ถูกอนุรักษ์ไว้ เราก็คงไม่ได้เห็นสิ่งสร้างสรรค์จากอดีตหวนกลับมาเป็นไอเดียใหม่ ๆ ให้เราในอนาคตเป็นแน่
ป้ายหาเสียงแทรกตารางมาตรฐานน้ำหนักและส่วนสูง – เนวินธุ์ ช่อชัยทิพฐ์ ผู้สมัคร ส.ส. พรรครวมไทยสร้างชาติ กรุงเทพฯ เขต 3
ถ้าว่าด้วยเรื่องขยะ ป้ายหาเสียงก็ถือเป็นหนึ่งในขยะจากวงการการเมืองที่มีมากที่สุดในช่วงฤดูกาลการเลือกตั้ง
บางครั้งเราอาจจะเคยเห็นป้ายหาเสียงที่ถูกทิ้งหลังการเลือกตั้งจบลง ถูกนำมาโมดิฟายเป็นแผ่นบังแสงภายนอกบ้าน ทำเป็นกันสาดร้านค้า หรือเอามาใช้เป็นแคนวาสสำหรับเขียนอะไรลงไปบนนั้นเพื่อประโยชน์ใช้สอยเพิ่มเติม
‘เนวินธุ์ ช่อชัยทิพฐ์’ ผู้สมัคร ส.ส. จากพรรครวมไทยสร้างชาติ จึงออกแบบป้ายหาเสียงตัวเองให้มีทั้งการระบุชื่อตัวเอง ชื่อพรรค หมายเลข ในสัดส่วนที่เล็ก เมื่อเทียบกับข้อมูลตารางมาตรฐานน้ำหนักและส่วนสูงที่ถูกระบุไว้อย่างละเอียด ซึ่งสามารถใช้งานได้จริง และน่าจะเพิ่มประโยชน์และคุณค่าให้กับป้ายหาเสียงนี้ได้อีกมากเลยทีเดียว
ป้ายหาเสียงที่เขียนได้ – ณัฐวัฒน์ พอใช้ได้ ผู้สมัคร ส.ส. พรรคไทยสร้างไทย กรุงเทพฯ เขต 33
หันไปทางไหนก็เจอแต่ป้ายถูกทำลายเต็มไปหมด โดนกรีดบ้าง โดนพ่นสีใส่บ้าง มีก็แต่เพียงป้ายหาเสียงของ ‘ณัฐวัฒน์ พอใช้ได้’ ส.ส. พรรคไทยสร้างไทย ที่ใส่หัวข้อใหญ่ ๆ ไว้บนป้ายเลยว่า “วาดสร้างไทย” ซึ่งหมายถึงการเปิดพื้นที่ให้ทุกคนได้มีสิทธิ์วาดอะไรก็ได้ลงบนป้ายนี้ ผ่านปากกาเมจิกที่ติดไว้ข้างป้ายหาเสียง
ผลที่ได้ก็คือผู้คนต่างเข้ามาเขียนป้ายนี้กันเต็มไปหมด มีทั้งเขียนอะไรที่เป็นประโยชน์ และวาดอะไรก็ตามที่ทำให้ป้ายหาเสียงนี้เลอะเทอะ
แต่อย่างไรก็ตามเราก็เรียกได้ว่าจุดมุ่งหมายของป้ายหาเสียงนี้ ที่ผู้สมัครตั้งใจให้ประชาชนมาร่วมกันแสดงความคิดเห็นกับตัวเขาเองผ่านป้ายก็ประสบผลสำเร็จตามความตั้งใจของเขาจริง ๆ
ป้ายหาเสียงลอยฟ้า – วรายุทธ จงอักษร ผู้สมัคร ส.ส. พรรคไทยสร้างไทย ยโสธร เขต 2
ติดป้ายหาเสียงข้างทางมันเกะกะ รกหูรกตา ผู้สมัคร ส.ส. พรรคไทยสร้างไทย จังหวัดยโสธร อย่าง ‘วรายุทธ จงอักษร’ ผู้สมัครที่ตั้งใจเข้ามาแก้ปัญหาให้คนในท้องถิ่นได้มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น จึงเลือกวางป้ายหาเสียงไว้ในที่ที่ไม่บดบังสายตาผู้คน ด้วยการวางไว้บนอากาศ โดยการเอาเชือกมามัดเข้ากับป้ายที่ติดเป็นสามเหลี่ยม แล้วขึ้นไปโหนด้วยเครนท้าทายสายตาผู้คนที่ผ่านไปผ่านมาให้หยิบกล้องขึ้นมาถ่าย
น่าเสียดายที่ป้ายหาเสียงของเขาดูยากไปหน่อย เพราะเลือกใช้วิธีการจัดวางเบอร์ผู้สมัครใหญ่เต็มป้าย จนแทบมองไม่เห็นชื่อผู้สมัครว่าเป็นใคร หรือแม้แต่พรรคที่สังกัดว่าเป็นพรรคไหน ถ้าทำให้มองเห็นชื่อพรรคชัดขึ้นได้ก็น่าเลือกอยู่เหมือนกัน เห็นแต่เลขแบบนี้ก็แอบดูมัดมือชกไปหน่อย
